‘Echt hele mooie jaren waar we trots op mogen zijn’
Een zonovergoten terras, hartje centrum van Hilversum. Mischa Rotteveel, Wilfried Kok en Bob Schouten stralen en genieten. Logisch, want ze hebben iets te vieren. Cijfers die Tellen bestaat tien jaar. Er wordt getoost. Daarna volgt een boeiende blik terug in de tijd. Open, eerlijk en recht uit het hart.


Die cijfers, wanneer wisten jullie dat je daar iets mee zouden gaan doen?

Wilfried: ‘Ik was op de basisschool goed in rekenen. Eigenlijk wist ik toen al: hier wil ik later in mijn werk iets mee gaan doen. Ik doorliep de meao en de heao. Mijn doel was afstuderen en aan de slag. Eerst bij Polaroid in Schotland, als crediteurenadministrateur. Later bij hetzelfde bedrijf in Nederland. Op een gegeven moment draaide daar alles helemaal zoals ik wilde. Toen dacht ik: wat nu? Ik besloot voor mezelf te beginnen. Want met veel verschillende en steeds ook weer nieuwe klanten is je werk nooit klaar. Altijd weer een nieuwe uitdaging en je blijft ook jezelf ontwikkelen. Dat sprak me aan.’

Mischa: ‘Op mijn zeventiende regelde ik de complete financiën voor een jeugdsoos in Rozenburg. Niet zozeer de cijfers en het rekenwerk vond ik leuk, maar vooral het ordenen van gegevens. En daar inzichten uit halen en er iets slims mee doen. Ik begon voor mensen die voor zichzelf wilden beginnen ondernemersplannen te schrijven. Ik trainde aankomende ondernemers. Ik deed dat in loondienst.’

Bob: ‘Ik deed op de meao Bedrijfsadministratie en dacht: wie maakt hier nou zijn werk van? Dus ging ik ondernemen, ik verkocht Australische producten. Ik wilde er een bijbaan bij. Het toeval wilde dat ik op een financiële administratie van een kinderopvang terecht kwam. Ik rolde er in en bouwde het bedrijf samen met de directrice uit.’

Hoe kwamen die drie mannen met elk een totaal ander verhaal bij elkaar?

Bob: ‘Ik kwam Mischa tegen. En we begonnen langzaamaan samen te werken.’

Wilfried: ‘Ik kreeg het steeds drukker. Een klant van mij zei: jij moet Mischa bellen, dat is mijn beste vriend. Die heeft tijd. En die gast weet met cijfers van alles door te rekenen. Ik besteedde vervolgens het werk van een van mijn klanten aan Mischa uit. Dat was het begin van onze samenwerking.’

Mischa: ‘Wilfried groeide, Bob en ik zochten een kantoor. We besloten met z’n drieën een ruimte te huren en meer te gaan samenwerken. Zo is het begonnen. In twee, drie jaar zijn we langzaam naar elkaar toegegroeid. vervolgens hebben we samen Cijfers die Tellen opgericht.’

Wilfried: ‘Een rolverdeling hadden we toen nog niet. Iedereen deed alles. Klantcontact, inboeken, belastingen, jaarrekeningen.’

Bob: ‘En we werkten voor veel verschillende klanten. Groot, klein, we pakten alles aan.’

Mischa: ‘Wilfried had van ons de beste papieren, als fiscaal specialist. En hij was destijds al gefocust op efficiency en digitalisering van processen. Bob had zijn eigen specialismen, waaronder salarisadministraties. En hij bracht veel kinderdagverblijven als klant mee. Ik deed van alles wat en was toen ook al met de ontwikkeling en toekomst van ons bedrijf bezig.’

‘We besloten met z’n drieën een ruimte te huren en meer te gaan samenwerken.’

Best bijzonder, want op het oog lijken jullie drie totaal verschillende types.

Mischa: ‘Klopt. Na een paar jaar namen we een coach in de arm. Omdat we wilden professionaliseren. Uit de coachinggesprekken kwam het beeld van drie verschillende karakters met bijbehorende kwaliteiten naar voren. Op basis daarvan hebben we de rollen tussen ons drieën verdeeld.’

Bob: ‘Ik durf best te zeggen dat ik een beetje de chaoot ben. De enthousiasteling die gewoon ergens onvoorwaardelijk in durft te duiken. Alles voor de klant. Gewoon beginnen. En gaandeweg zien hoe je zaken het beste kunt aanpakken en uitbreiden. Mijn motto is: het komt altijd goed.

Wilfried: ‘Ik ben juist het tegenovergestelde. Ik ben van de procedures, de checklists. Alles moet eerst strak en perfect georganiseerd. Daarom stuur ik ook alle basisprocessen aan. Ik focus op zoveel mogelijk efficiency voor de klant en voor onszelf.’

Mischa: ‘Ik bemoei me eigenlijk overal mee, maar richt me vooral op de commerciële kant van ons bedrijf. En het allerbelangrijkste: ik voer met veel klanten regelmatig gesprekken met klanten. Meedenken over hun toekomstplannen, fiscale zaken, zakelijke ontwikkelingen en commerciële beslissingen. Alles op basis van de actuele cijfers waarover ze dag in dag uit bij ons over beschikken.’

Wilfried: ‘Jij het geweten van ons bedrijf en de sparringpartner van onze klanten. Ik de systemenman.’

Bob: ‘En ik zit er tussenin.’

Mischa: ‘Jij bent de Haarlemmersmeerolie.’

Wilfried: Bob, je doet jezelf tekort. Jij hebt ook heel veel warme contacten met onze klanten.’

Waarin schuilt de chemie tussen jullie drieën?

Bob: ‘Die rolverdeling en het verschil in karakters werkt uiteindelijk heel goed. Vergis je niet: we hebben soms flinke discussies. Maar we zijn open en eerlijk naar elkaar, bespreken alle dillema’s en geven elkaar de ruimte om ons verhaal te doen.’

Wilfried: ‘Ondanks dat we vanuit drie verschillende perspectieven naar zaken kijken, komen we altijd tot consensus en kunnen we telkens weer vooruit. Ik denk dat dat onze kracht is en de basis voor onze groei en ons succes.’

Mischa: Het zit ‘m ook in onze gezamenlijke drive om zo waardevol mogelijk voor onze klanten te zijn. En we laten elkaar altijd in onze eigen waarde. We zijn niet van die mannetjes die elkaar de loef willen afsteken. We hebben hetzelfde doel. We lopen privé de deur niet bij elkaar plat. Maar we hebben wel heel bewust elke maand een goed gesprek. Hoe voel je je, hoe zit je in je vel? Op het werk, maar ook privé. We weten heel veel van elkaar en hebben een hechte vertrouwensband.’

Wilfried: ‘En niet onbelangrijk: we kunnen samen ook heel goed cocktails drinken en een avond stappen.’

Mischa: Wilfried doelt op het jaarlijkse weekendje weg met z’n drieën. Even eruit. Wanneer gaan we eigenlijk weer?’

‘We hebben met z’n drieën de gezamenlijke drive om zo waardevol mogelijk voor onze klanten te zijn.’

Inmiddels zijn jullie allang niet meer met z’n drieën. Er staat een hecht team van medewerkers.

Wilfried: ‘Dat klopt. En ik had nooit verwacht dat ik een goede werkgever zou kunnen zijn. Ik ben vrij zwart-wit, heb een sterke eigen wil. Maar ik vind het ontzettend leuk om met onze mensen in gesprek te gaan. Over hoe de zaken lopen, wat van hun en van onze kant anders of beter kan. Onze mensen stimuleren vind ik verrassend leuk.’

Bob: ‘We krijgen ook wel uit ons team terug dat ze de manier waarop we met ze omgaan prettig vinden. We zijn niet zo van de hiërarchie.’

Mischa: ‘We proberen sociaal en duidelijk te zijn. We nemen onze verantwoordelijkheid. We beseffen: samen verdienen we ons geld. We hebben af en toe leuke team-momenten. We zijn volop in ontwikkeling en voelen ons verbonden. Er is ook heel weinig verloop. We hebben een fijne, trouwe club medewerkers.’

Even geen werk. Wat doen jullie graag in je vrije tijd?

Wilfried: ‘Ik tennis graag. En ik zou wel in een koor willen zingen. Ik wil me graag uiten en zang leek mij een mooie manier. Dus ben ik eerst met zangles begonnen. En ik vind dat dus ontzettend leuk.’

Mischa: ‘Ik herken dat gevoel wel. Ik doe aan beeldhouwen en speel sinds vier jaar piano. Het is heerlijk om naast je werk creatief bezig te zijn.’

Bob: ‘Ik heb niet echt één passie, ik vind veel dingen leuk en wissel dat dus af. Sleutelen aan auto’s, klussen, maar ook voetbal, golf en varen. Vroeger speelde ik gitaar en bas. Ik zou nog wel eens willen gaan drummen.’

Ik zou een bedrijf als dit nooit in mijn eentje of met anderen willen draaien. Alleen met deze twee.’

Met wat voor gevoel kijken jullie terug op de afgelopen tien jaar?

Bob: ‘Echt hele mooie jaren waar we trots op mogen zijn. Op hoe we het samen hebben gedaan, wat we hebben neergezet. We bieden een compleet scala aan administratieve diensten aan onze klanten. De complete boekhouding, belastingen, jaarwerk, liquiditeitsbegrotingen, prognoses, HRM, salarisadministratie en arbeidscontracten.

Mischa: ‘Helemaal mee eens. Wij kunnen onze klanten echt ontzorgen en steeds weer aansluiten bij nieuwe fasen in hun ontwikkeling. Ook omdat we steeds weer nieuwe diensten als meedenkende en adviserende sparringpartner toevoegen.’

Wilfried: ‘Ik vind het heel mooi dat we dit met z’n drieën bereikt hebben. Ik zou een bedrijf als dit nooit in mijn eentje of met anderen willen draaien. Alleen met deze twee.’

Tot slot: wat zijn jullie toekomstplannen?

Mischa: ‘We willen uitgroeien tot een middelgroot kantoor. Hoge kwaliteit bieden. Met een perfect georganiseerde administratie als basis. Draaiend op steeds slimmer wordende IT. En met data als basis voor nieuwe inzichten voor onze klanten. Van daaruit willen we voor hen nog meer dan nu die meedenkende, vertrouwde en inspirerende partner zijn. Met persoonlijke en professionele aandacht en oog voor hun toekomstplannen en wensen.’

Wilfried: ‘We willen in de toekomst nog meer onze rol in plaats van onze functie vervullen. Daarmee bedoel ik dat iedereen bij Cijfers die Tellen dat moet doen wat het beste bij hem of haar past. Waar hij of zij goed in is en plezier aan beleeft. Processen zullen we blijven optimaliseren.’

Bob: ‘Niks is leuker dan een hecht team waarmee we samen echt toegevoegde waarde bieden aan onze klanten. Bovendien: we hebben hele leuke klanten. We steken veel energie in hen, maar krijgen ook veel energie van hen terug. En als zij succesvol zijn, dan voelt dat ook een beetje als ons succes.’